hiç çalışmayanı duygunu sömürür kaldırımlarda. ruhunun peşinde olansa hep çalışandı di mi. hani şu durmaksızın üreten tüketen arzulayan makina. handiyse sadece çalışmak için yaratılmış. çalışmak için çalışmak. sanat için sanat, felsefe için felsefe, bilim için bilim, herkes kendine çalışmaya başladı iyi mi. kimisi de der ki, hiç durmadan çalışanın suçu hep, dişlerini durmadan ruhlara geçirmeye yeltendiğinden. ben almanmışım, ben anlarmışım gibi zeitgeist'ın dasein'ından kana kana içen vampirler. ataletten, yavaşlıktan, aylaklıktan nasibini almamış üşengeçler. bana varlığı sözcüklere sokturmaya çalışan gulu gulu vakvaklar. egomu, süperegomu, pek o kadar süper olmayan egomu, daseinımı, benliğimi, idimi, esansımı, egzistansımı, varlığımı, özümü, içimi parçık pinçik eden gaydırıguppaklar. oldu oldu, başardınız. ve özne öldü, yaşasın özne !

bonus track:

ne uzun yürüyüşler yaptım kendime. sokaklarında aklın yolu birdirbir oynardı tek mi çift misine uzun eşeklerin. keşfettim içeriyi bir çırpıda çocuklar sessiz. elele kolkola, kim kime dum duma, gerçek vesvese. anlamıyorum hiç, bazı şeyler teğet mi geçiyor ne, hiç anlamıyorum.