bugünden sorumuz: hayatta acziyete yer var mı?

beni hiçbir yere götürmeyen bir gemi var masamın kıyısında. yanındaysa boş bir boşluk. bu gece de böyle işte, yalnızlığın yarattığı yapayalnızlığı yaşıyoruz durmadan. yapa yapayalnızlık belki, kim bilir, öyle ya, sonsuza değin. bazan yapa yapa artık yapamadığımız şeyler de var mıdır acaba? yoksa her şeyi bir kenara bırakıp, bu yaştan sonra büyük ünlü uyumuna mı uysam, büyüğümüzdür en azından ona mı uysam mesela.. sonra da misal vere vere yine düşsem, yine yenilsem aynı tuzağa. hayatta acziyete yer var, olmazsa da biz açarız, ne de olsa biz, kimolursanolgellerdeniz. bak ellerim deniz oldu şimdi de. şimdi de çok peynirli bir kraker. hayatta acziyete elbette ki yer var, o kadar var ki, bir hiç olmanın dayanılmaz kudretini hissettirecek kadar.