tamam. şimdi. sanırım şöyle bişey oluyor. tüketim ivmesi arttıkça, sıkıntı azalıyor.
tüketmediğin zaman, sıkılıyorsun.
laf tüketiyorsun, insan tüketiyorsun, yemek, film, müzik, geri dönüşümlü happy meal kutusu, ligtivide haftanın derbisi, zaradayüzdeelliindirimvar, izlepaylaş payla şizle, adamnebüyüklafetmişyaaa, bir yerden bir yere gitmek için al bileti, kağıt da, ağaç da cebinde her seferinde seninle gelsin, buradan ankaraya kaç gidiş gelişimde bir ağaç eksiliyor acaba, kaç saatimi tüketiyorum yollarda, kaçı entropiye heba kaçı empatiye, platonun son kitabını okudun mu yine yıkmış ortalığı, evet ama sonunu beğenmedim, bence senaryosu kötü, hele nakaratı, o nası sözler öyle, ajdarmühendismişbiliyormuydun...

tek düşman sıkıntı, tek çare tüketmek. düm teka düm tek, tük meka tük mek.

.

.

.

sıkılana kadar devam, tüketmedik şey kalmasın, sonra üzülürüm darılırım, rezil oluruz elaleme...